Kолатерална штета (После рата) Отиш

Kолатерална штета
(После рата)

Отишао је и овај рат.
За успомену нам је оставио
рањену кичму града,
сломњена крила
челичног лептира непријатеља ,
ожиљке на длановима и на ногама.
Сјај једног опоравка,
после обуставе варварства,
са Човеком,
претвореним у минимум.
Михајлова је писта
света поносног и стоичког.
Њене зграде дишу
ослобађајућим усхићењем.
Извире опет вода из Фонтане.
Непознати сликари векова,
Шире на ивичњацима
лепоту свог града.
Жене саме, сензуалне,
жртве сумњиве лепоте,
са очигледним знацима силикона.
Грци , који машу пасошем
једног скромног пријатељства,
у сенци статуе Ригаса
одмарају избледели понос.
Од зидова Калемегдана,
тамо где се сада туга дружи са поезијом,
гледаш у знаке људског безумља.
Гледаш како нови век долази,
обележен од ожиљака убица времена.
Младалачка небрига и безбрижност,
сунчају се поново лежећи на зидовима
поред лишћа шуме,
са којег се сливају туга и стрпљење.
Рат је крив за све,
који је прошао као невидљив међу нама.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Παράπλευρες απώλειες
(μετά τον πόλεμο) πήγε σε αυτόν τον πόλεμο. Στη μνήμη μας άφησε τραυματίες ραχοκοκαλιά της πόλης, ένα σπασμένο φτερό πεταλούδας πατημένο τον εχθρό, τα σημάδια στα χέρια και τα πόδια του. Το μεγαλείο της ανάκαμψης μετά την παύση της βαρβαρότητας, με τον άνθρωπο, μετατράπηκε σε ένα ελάχιστο. Mihajlova οι διάδρομοι του κόσμου περήφανη και στωικός. κτίριά της αναπνέουν απελευθερωτικό απόλαυση. αυξάνεται και πάλι από τις βρύσες. τις άγνωστες ζωγράφοι αιώνες, Μεγαλύτερη κράσπεδα για την ομορφιά της πόλης τους. τις ίδιες τις γυναίκες, αισθησιακό, τα θύματα αμφιβόλου αισθητικής, με εμφανή τα σημάδια της σιλικόνης. οι Έλληνες, κουνώντας το διαβατήριο του ενός μέτρια φιλία, στη σκιά του αγάλματος του Ρήγα υπόλοιπο ξεθωριάσει υπερηφάνεια. από τα τείχη της Kalemegdan, όπου κρέμεται πλέον η θλίψη με την ποίηση, κοιτάζοντας τα σημάδια της ανθρώπινης τρέλας. Βλέπετε πώς το νέο αιώνα που έρχονται, που χαρακτηρίζεται από τις ουλές από ένα χρόνο δολοφόνος. Νεανική αμέλεια και απροσεξία, ο ήλιος και πάλι που βρίσκεται στους τοίχους κοντά τα φύλλα του δάσους, από τα οποία εκβάλλουν θλίψη και υπομονή. ο πόλεμος είναι να κατηγορήσει για όλα που έχει περάσει μεταξύ μας ως αόρατο.